Jakarta trip 2020

!!! VERGEET HET BIJBEHORENDE FOTO ALBUM NIET TE BEKIJKEN !!!

Dag 1

De eerste dag van mijn reis naar Jakarta begon op school. Ik vloog om 12:45 maar moest gewoon naar school van 7:00 tot 9:30. Ik vloog vanaf Malang airport naar Soekarno Hatta airport (Jakarta), een vlucht van net iets meer dan een uur. Eenmaal aangekomen in Jakarta heb ik een taxi naar mijn hotel genomen om vervolgens eerst maar wat rond te kijken in de buurt. Mijn hotelkamer zat op de 36^e verdieping van het hotel dus ik had een magisch uitzicht, vooral in de avond. Ook had het hotel een zwembad en bubbelbaden op de 7^e en 1^e verdiepingen. De locatie was ook ideaal: midden in het centrum van Jakarta. Wat ik betaalde voor 4 nachten? €50 als ik het me goed herinner. Ondertussen was het ook alweer etenstijd dus ben ik op zoek gegaan naar typisch Javaans eten, en wat ik tegen kwam, kwam me bekend voor. Allereest had ik een vers bao broodje gekocht. Dat staat in Nederland bekend als bakpao broodje. Daarna kwam ik een kraampje tegen die verse Satay & saus kacang. Dit bleek dus Indonesische kipsaté met pindasaus te zijn. Voor een bord vol rijst en saté betaalde ik 25.000 rupiah (€1,50). Na dit straatdiner ben ik teruggegaan naar het hotel om te zwemmen en te chillen in het bubbelbad.

Dag 2

De tweede dag begon rond een uur of 9: eerst even ontbijten bij een soort koffiebar naast het hotel. Vervolgens had ik gepland om naar het nationale monument van Indonesië (Monas Tower) te gaan om daarna door te gaan naar het nationale museum en de nationale galerij. Bij de Monas tower eerst een uurtje rondgelopen en wat foto’s gemaakt om vervolgens voor 15.000 IDR (€1) naar binnen te gaan. Hier werd ik dus voor het eerst getest op corona virus door middel van een thermometer op m’n voorhoofd. Ook moest ik door een metaaldetector en werd mijn rugtas gecontroleerd voordat ik naar binnen mocht. Na wat wachten kwam ik eindelijk aan op de top van de 132 meter hoge toren. Het uitzicht was erg mooi maar het was wel druk op de het uitkijkplatform.

Na de Monas Tower vervolgde ik mijn weg naar het nationale museum van Indonesië. Voordat ik naar binnen kon gaan werd ik aangesproken door een gids die mij de hele stad kon laten zien. Zijn prijs voor de tour door de stad was omgerekend €135,-… dat is natuurlijk veel te veel voor zo’n arme student als ik. Na wat onderhandelen kwamen we tot het bedrag van 1 miljoen IDR – ongeveer €70. Niet slecht al zeg ik het zelf. Wat ook wel erg handig was is dat de gids Nederlands sprak omdat hij in Venlo heeft gewoond. Een van zijn klanten was dan ook Foppe de Haan, met wie hij op de foto was geweest.

De eerste activiteit van de tour was het oude Batavia waar nog veel gebouwen uit de Nederlandse tijd staan. Daarna een typische lunch in een klein restaurantje en vervolgens een bezoek aan een wayang kunstenaar. Wayang poppen zijn die bekende handspeelpoppen. De volgende stop van de tour was bij de oude haven van Jakarta. Hier zag je nog het een en ander uit de VOC-tijd. Ook, hebben we vanuit de haven een kort boottochtje op de oceaan gemaakt in een superklein, krakkemikkelig bootje waarvan de motor de hele tijd uitviel. Na de boottocht mochten we ook nog even aan boord komen aan een van de gelegen vrachtschepen in de haven. Deze vrachtschepen zijn nog volledig van hout. Het personeel op zo’n schip bestaat uit 2 kapiteins en 15 andere werknemers. Deze 15 zeelieden moeten soms ook het vrachtschip vooruit roeien in geval van een kapotte motor wat eigenlijk iedere reis wel gebeurt, echt gestoord als je het mij vraagt hahah. Na het bezoek aan de haven, stapten we uit bij een wijk die ‘’the flooded village’’ wordt genoemd. De wijk heeft zijn naam te danken omdat bij iedere overstroming van de stad, deze wijk als eerst de lul is. De huizen waren allemaal in een slechte staat en het stonk behoorlijk. Na het bezoek aan het overstroomde dorp hebben we de tuktuk richting Chinatown genomen. In Chinatown staat de grootste en oudste boeddhistische tempel van Jakarta. Vervolgens zijn we naar een traditionele Chinatown markt gegaan. Je kon hier terecht voor rijst en wortel maar ook voor vogeltjes en zelfs schildpadden.

Na Chinatown zijn we in de taxi gesprongen richting de grootste moskee van Zuidoost-Azië en de 3^e grootste moskee van de wereld (Istiqlal mosque). Tijdens het Suikerfeest komen hier ongeveer 200.000 moslims samen. Ik kreeg hier ook een tour maar moest me wel omkleden want mijn korte broek is een belediging voor Allah. Ik kreeg een soort jurk die ik aan moest doen want dat mag dus blijkbaar wel van Allah (het zal allemaal wel hahah). Na het bezoek aan de moskee, brachten we een bezoek aan de grootste kathedraal van het land. Deze twee gebouwen staan recht tegenover elkaar om te religieuze tolerantie van het land te onderstrepen. De kathedraal vond ik niet zo heel bijzonder want ik heb wel vaker een kathedraal bezocht. Het laatste onderdeel van de tour was de Skye bar. Dit is een luxe lounge op de 56^e verdieping van een hotel midden in het duurste gedeelte van de stad. Dit was wel een erg dure toko. In iedere hoek zag je overal beveiligers staan. Veel bekende mensen bezoeken deze lounge dan ook. Het minimale bedrag dat je moet besteden was 250.000 IDR (€15) wat echt heel veel is hier. Ik was allang blij dat ik na zo’n lange dag een biertje kon doen. En nog een. En nog een. Na de Skye lounge ben ik nog even naar het grootste winkelcentrum van de stad geweest, Grand Indonesia, om vervolgens terug te gaan naar het hotel om weer af te koelen in het zwembad en dan om 1:00 eindelijk naar m’n bed te gaan. Een flinke dag dus van 09:00 tot 01:00 (16 uur activiteiten, slenteren en foto’s maken)

Dag 3

Ondanks de lange voorgaande dag, werd ik alweer om half 8 wakker. Dit komt vooral door het weer. Rond deze tijd is het al 28-30 graden hier. Mijn ontbijt bestaat uit een banaan en Yakult. Rond 9:00 vertrek ik richting Museum Nasional wat eigenlijk het Rijksmuseum van Indonesië is. De entree is 10.000 rupiah, ongeveer €0,80. Ik had een goede timing want dit was de eerste dag van een nieuwe extra expositie van de beste kunstenaars van het land. Erg indrukwekkend. Hierna ging ik dan door naar het echte museum die was verdeeld over 4 verdiepingen, en iedere etage weer zijn eigen thema’s zoals transport, technologie, en de nationale schatkamer. Wat me het meeste bij is gebleven was het verhaal van Prince Diponegoro. Een nationale held waarvan zijn verhaal zomaar een nummer van Sabaton had kunnen zijn. Toen ik zijn naam opzocht, zag ik een foto van een standbeeld, en verdomd, datzelfde standbeeld had ik de vorige dag gefotografeerd toen ik de Monas Tower bezocht, niet wetende dat het diezelfde Price Diponegoro was. Helaas mocht ik geen foto’s maken in de schatkamer waar ik dit verhaal tegen kwam. Na het bezoek aan het nationale museum was ik van plan om naar de nationale galerij van Indonesië te gaan. Dit was een kilometer of 3 bij het nationale museum vandaan. Maar eerst was het tijd voor de lunch: ik bestelde mijn Indonesische favoriet, mie goreng. Eenmaal aangekomen bij de nationale galerij kwam ik erachter dat het werd gerenoveerd en dus gesloten was. Eigen schuld, dikke bult, had ik maar wat meer research moeten doen. Toen besloot ik om maar weer terug te gaan naar het hotel, ik was immers nog helemaal kapot van de vorige dag. De rest van de dag alleen maar een beetje in het hotel gehangen. Als avondeten wou ik graag een keer iets testen. Ze zeggen namelijk dat overal ter wereld de Big Mac van McDonald’s precies hetzelfde smaakt. En ja hoor, hij smaakte inderdaad hetzelfde, al was de rest van het menu compleet anders met heel veel rijstgerechten. Einde van dag 3.

Dag 4

Ik werd pas laat wakker omdat ik een verschrikkelijk slechte nacht had gemaakt. Ik had geen honger en voelde me totaal niet lekker. Dit werd een rustig dagje. Na wat onderzoek op google kwam ik erachter dat ik weleens een zonnesteek heb op kunnen lopen op de 2^e dag. Geen gekke gedachte met 16 uur activiteiten in de volle zon bij temperaturen van 35+ graden. Of was het uitdroging geweest? Geen idee, maar wat ik wel wist is dat ik de hele 4^e dag in m’n bed heb doorgebracht omdat ik me zó beroerd voelde. Het enige wat ik voor de rest heb gedaan is de koffer ingepakt omdat ik morgen weer terugvlieg naar Malang.

Dag 5

Ik voelde me nog steeds beroerd maar ik moest toch echt om 6:00 mijn bed uit als ik mijn vlucht wou halen. Het was ongeveer een uur rijden naar het vliegveld maar met alle files die eigenlijk altijd, overal, in de hele stad zijn, vertrok ik toch maar ruim van tevoren. Eenmaal op het vliegveld was ik binnen mum van tijd bij de juiste gate en had nog 2 uur over. We zijn netjes op tijd vertrokken en ik zou met anderhalf uur weer geland zijn in Malang. Tot mijn verbazing waren we na 2 uur vliegen nog steeds niet geland. Er bleek een storm te zijn waardoor het onmogelijk werd om te landen. Na 3 mislukte pogingen besloten de piloten om door te vliegen naar Bali, wat weer een uur verder was. Eenmaal geland op Bali, moesten we tanken wat weer 2 uur kostte. Dit was uiteraard niet helemaal hoe ik mijn eerste keer op Bali had voorgesteld hahah… Na het tanken gingen we weer richting Malang waar het nog steeds stormde. Dit was echt fucking spannend. En ja, deze bewoording was in dit geval gerechtvaardigd. Ik besloot om maar een goede harde rockplaat te luisteren zodat, mochten we de storm niet overleven, ik in ieder geval met goede muziek ten onder zou gaan. Gelukkig konden de piloten ons netjes op de landingsbaan krijgen (na 5 uur vertraging van een vlucht van anderhalf uur!). Nog even de taxi naar huis en de Jakarta trip was dan echt tot een einde gekomen.

!!! VERGEET HET BIJBEHORENDE FOTO ALBUM NIET TE BEKIJKEN !!!

Batu trip 2020

- Kort maar krachtig -

De trip naar Batu (Oost-Java) is vanuit school geregeld. Het is de bedoeling dat we hier onze mening geven over het proces van het internationale studeren hier in Indonesië er wat eraan verbeterd kan worden. Vergeet niet het bijbehorende foto album ''Batu trip 2020'' te bekijken!

Dag 1

Het is vrijdag 28 februari. Om 13:00 word ik verwacht bij het International office & Immigration Centre van de universiteit. De Nederlander die ik ben, kom ik keurig op tijd maar dat is niet heel gebruikelijk hier in Indonesië. Men ziet het tijdstip van de afspraak eerder als een variabel iets. Na een half uur komen dan eindelijk andere studenten op hun dooie gemakje aan. Ik voelde de bui al hangen: ik zie alleen maar Indonesiërs en Maleisiërs en ben dus wéér de enige ‘’Westerling’’ van het gezelschap van ongeveer 45 studenten. Na een busritje van een uur komen we dan aan in Batu. We rijden het terrein op van een soort center parcs alleen dan een stukje luxer. Als we uit de bus zijn, worden we gelijk doorgestuurd naar een grote kamer waar we allemaal op een stoel moeten zitten totdat iedereen er is. De persoon naast mij spreekt mij aan met de vraag of ik ‘’die ene Nederlander ben’’. We raken wat aan de praat en hij verteld dat hij een Amerikaan is en uit Chicago komt…Ik ben dus niet alleen:). Later moeten we allerlei activiteiten doen die te maken hebben het de inschrijving op de school, onze ervaringen en verwachting, etc. Na een aantal uur hier mee bezig te zijn geweest was het tijd voor onze kamers. Ik zou een kamer delen met iemand uit Oost-Timor (heel klein land in de buurt van Indonesië) en een Rus. De kamer verbaasde me: het zag eruit als een 5-sterren hotel, en dat voor €0,-… ook het avond eten in de vorm van een lopend buffet was prima te doen. In de avond was er ruimte voor vrije tijd. Ik was eigenlijk opzoek naar een bar of café waar ik dan eindelijk een biertje kon krijgen maar helaas zaten beide op slot. Toen werd ik meegevraagd naar de karaokebar… totaal niet mijn ding maar waarom niet joh. Het groepje waar ik mee was had het zo naar hun zin dat ze een privé karaoke kamer hadden geboekt... erg vreemde hobby als je het mij vraagt hahah. Na een avond vol verbazing in de karaoke bar was het al weer laat dus gingen we maar een paar uurtjes slapen om morgen om 6:00 wakker te worden.

Dag 2

De 2^e en laatste dag begon met een ontbijtje in het restaurant van het hotel. Na het ontbijt moest iedereen zich om 8:00 melden op het afgesproken punt. Maar zoals ik ondertussen heb geleerd betekend 8:00 aanwezig eigenlijk wel een uurtje later. En om 9:30 was het dan zover: de 2^e ronde met activiteiten kon beginnen. Allereerst deden we een soort rituele Zumba dans van een uur. Hierna werden er nog wat andere spelletjes en activiteiten gedaan. Rond een uur of 11, begon dan eindelijk het echte leuke: volleybal in het zwembad. Omdat iedereen in Indonesië met kleding aan zwemt deed ik hetzelfde. Sommige sprongen zelfs met joggingsbroek en vest het zwembad in. Na het volleyballen nog een uurtje gezwommen en wat chillen om vervolgens naar het lunch buffet te gaan en rond 14:00 weer in de bus terug naar Malang.

Ik had zelf ook nog bijgehouden uit wat voor landen de studenten kwamen, hier een klein lijstje: Indonesië, Maleisië, Verenigde Staten, Oost-Timor, Rusland, Jemen, Myanmar, Nederland

Yogyakarta Trip 2020

Dag 1:  
De wekker loopt af om 07:00 omdat de trein vanuit Malang richting Yogyakarta vertrekt rond half 9. Deze treinreis zou een uur of 8 in beslag nemen. We reizen tenslotte ruim 450 kilometer. Kosten? Zo’n 500.000 IDR, omgerekend ongeveer €33,50. En ja, dit is de prijs van een retourticket, prima deal al zeg ik het zelf. Onderweg zie je het prachtige landschap van Java; eindeloos veel rijstvelden, dicht beboste gebieden en hier en daar een dorpje of stadje. Rond een uur of 16:00 zijn we dan aangekomen op het station van Yogyakarta. Nu gaan we op weg naar onze Airbnb wat ons per persoon ongeveer €25 kost voor 3 nachten. Ons ‘’Haifa Huis’’ ziet er prima uit… hier houd ik het wel een aantal dagen uit. Als we eenmaal uitgepakt hebben gaan we op pad richting de Malioboro Street. Dit is de hoofdstraat van de stad met allerlei winkelcentra, restaurants en straatkunst. Omdat het vrijdag is (gebedsdag voor moslims), is de winkelstraat afgesloten voor auto’s, motors en bussen. Enkel voetgangers, fietsers en paardentaxi’s mogen door. Daarnaast is het een cultuur festijn in de straat. Al gauw spreekt een Indonesiër ons aan, hij kon ons naar een mooie plek brengen waar er een kunstexpositie gaande was. Eenmaal aangekomen bij de kunsthal, werden we verwelkomt met zelfgemaakte jasmijnthee en een brede glimlach van de kunstdocent. Uiteraard waren we hier heen gebracht omdat we ‘’rijke’’ toeristen zijn die wellicht een flinke cent neer zouden willen leggen voor wat plaatselijke kunst. Voor mij toch net te duur, helaas… Na het kunstuitstapje zijn we vervolgens gaan eten bij Tan Wah, een restaurantketen in Indonesië. Na het avondeten zijn we teruggegaan naar de drukke stad. Het culturele festijn was nog zeker niet afgelopen. We kwamen allerlei traditionele dansgroepen en kunstenaars tegen. Toen we aan het einde van de straat kwamen, hebben we besloten om terug te gaan naar ons verblijf om vervolgens de rest van de trip te plannen.  

Dag 2:  
In de voorgaande avond hadden we dus besloten om vandaag 3 dingen te bezoeken: Serebu Batu, Imogiri Pine Forest, en een gigantische rijstplantage. Een druk programma dus we moesten weer vroeg uit de veren. Serebu Batu was onze eerste attractie van de dag. Je kunt dit bijna een soort themapark noemen waar veel lokale bewoners hun heil zoeken in de weekenden. Het was erg indrukwekkend om te zien wat men allemaal heeft gecreëerd zo te midden van alle bossen. Bijna alles was gemaakt van hout, van de huisjes tot aan de toiletten. Vanuit Serebu Batu loopt er een wandelroute dwars door de natuur die lijdt naar een geweldig mooi uitzicht over een jungle-achtige vallei. Het was een flinke hike met veel steile trappen en bruggetjes over de riviertjes. Deze wandeling van ongeveer 5 kilometer (met 35 graden) was de moeite zeker waard. Het uitzichtpunt was inderdaad indrukwekkend. Hier heb ik dan ook de nodige foto’s geschoten. Na een kleine pauze zijn we teruggegaan naar Serebu Batu, om vervolgens door te lopen naar Imogiri Pine Forest. Om hier te komen moesten we opnieuw een flinke wandeling maken met steile hellingen die je niet in Nederlandse parkeergarages tegen zult komen. Ook deze wandeling was het zeker waard. Opnieuw kwamen we uit bij een schitterend uitzicht. Voor de rest waren er nog traditionele muziek groepen bezig met wat muziek te maken. Aan het einde van het Imogiri Pine Forest begon het te stormen. Flinke onweersbuien zijn ondertussen niet nieuw voormij. Om de zoveel dagen barst de hel weer los rond een uur of 15:00. Ach ja, het heet ook niet voor niets ‘’regenseizoen’’. Vanwege het weer hebben we dus helaas onze trip naar het rijstveld moeten cancelen. We zijn toen maar begonnen met de terugkeer naar onze Airbnb; even omkleden en op naar de sushibar. Zoals als jullie misschien weten vind ik vis niet om te eten, dus heb ik maar een noedelssoepje besteld wat overigens best lekker was. Na het diner hebben we een spelletje gedaan en zijn we vroeg gaan slapen omdat de planning van morgen de kers op de taart van onze trip zou worden.    

Dag 3:  
Deze kers op de taart begon namelijk al om 03:00 ’s nachts. De wekker ging zo vroeg omdat onze chauffeur om 03:30 ons op kwam halen voor een dag vol avontuur. Voor de chauffeur betaalden we overigens 450.000 IDR wat omgerekend neer komt op €10 per persoon. Voor dit bedrag rijdt hij de komende 12 uur alle kanten op die jij wilt. De benzine zit zelfs in de prijs inbegrepen, opnieuw een koopje als je het mij vraagt! Maar goed, onze eerste locatie was het Borobodur tempelcomplex. Dit is de grootste Boeddhistisch tempel ter wereld. Hij is dan ook 123 meter bij 123 meter, en 9 verdiepingen hoog. We kwamen hier rond 04:30 aan om de Sunrise-Borobodur-Tour te doen. Om op het terrein te mogen, moet je eerst door een metaaldetectiepoort en word je tas volledig gecontroleerd om te voorkomen dat er illegalen spullen en drones het terrein op worden gesmokkeld. Eenmaal door de security, konden we beginnen aan het avontuur naar de heilige tempel. We zijn eigenlijk direct zo hoog mogelijk geklommen om vanaf daar de zonsopgang te bekijken. Dit was overigens een tegenvaller: het was bewolkt en mistig dus de zon hebben we niet gezien. We zagen het alleen steeds lichter worden. Desalniettemin, is het natuurlijk nog steeds een erg indrukwekkend bouwwerk en heb ik nog genoeg prachtige foto’s gemaakt (zie de foto’s van dit verslag!). Een ontbijt was onderdeel van de Sunrise Tour. Na dit overheerlijke ontbijt zijn we met onze chauffeur richting het Prambanan tempelcomplex gereden. Dit tempelcomplex is dan weer Hindoeïstisch in plaats van Boeddhistisch. De twee tempelcomplexen liggen ongeveer 1,5 uur rijden bij elkaar vandaan. Ook de Prambanan was een unieke ervaring, maar een heel stuk drukker (waarschijnlijk omdat het goedkoper is). Er waren honderden Indonesische studenten van een jaar of 14 die allemaal met ons op de foto wouden. Ook wouden ze allemaal hun Engels oefenen. Zogezegd, zo gedaan. En nu sta ik waarschijnlijk op allerlei Facebook-profielfoto’s van kinderen die ik niet ken hahah. Na het Prambanan tempelcomplex zijn we met onze chauffeur teruggereden naar Yogyakarta om vervolgens wat te eten en daarna terug te gaan naar de Airbnb. Nog even gauw een film kijken en weer vroeg het bed opzoeken, we zijn tenslotte al sinds 03:00 al druk met al het moois dat Yogyakarta te bieden heeft. Morgen zullen we weer vroeg met de trein naar huis moeten.  

Dag 4:  
Het wekkertje loop weer vroeg af (06:00). Om 07:30 zitten we weer in de trein naar huis. Ook nu hebben we dus nog een reisje van zo’n 8 uur voor de boeg. Voor mij geen enkel probleem met mijn lading aan gedownloade films en series. Ik heb tijdens de treinreis de film The Irishman gekeken omdat mijn vader dat een goede film vond. Nou, ik kan je zeggen dat ik het eeuwig zonde vind dat ik 3,5 uur naar die film heb zitten kijken haha. Eenmaal aangekomen op het station van Malang nog even een taxi terug naar huis en dan begint het normale studentenleven weer. Boodschappen doen, de was ophalen bij de wasserette en alle koffers uitpakken. Al met al ontzettend genoten van Yogyakarta en alles eromheen. Zeker een aanrader als je ooit in de buurt bent of van plan bent om naar Indonesië te gaan!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Mark